Ռելիկտային հաճարուտի երկրաբուսաբանական բնութագիրը եւ կառուցվածքը Շիկահողի արգելոցում (Հարավային Հայաստան)
Բանալի բառեր-:
Fagus orientalis Lipsky, Հարավային Հայաստան, ռելիկտային հաճարենի, երկրաբուսաբանական բնութագիր, կառուցվածք, տարիքային սպեկտրԱմփոփում
Հոդվածում ներկայացված է Շիկահողի արգելոցի հաճարենու անտառի ռելիկտային տարածքի երկրաբուսաբանական բնութագիրը եւ կառուցվածքը: Հետազոտված տարածքի ռելիկտությունը հաստատվում է Հիրկանյանի և Հինմիջերկրական երրորդական տեսակների համալիրով: Ուսումնասիրվող տարածքում մաքուր հաճարենու անտառը տեղակայված է բացառապես հյուսիսային լանջի վրա, որը զբաղեցնում է ընդամենը 1500 մ 2 և այն առանձնացված է որպես Fagetum nudum ասոցիացիա: Հյուսիս-արևմուտք անցնելու ժամանակ նկատվում է գերիշխող ձևավորման փոփոխություն ` խոնավության բացակայության պատճառով հաճարենին փոխարինվում է բոխիով: Նրանք զբաղեցնում են փոքր տարածքներ, և նրանց համար առանձնացված է Carpinetum fagetoso-filicosum ասոցիացիա: Տարիքային սպեկտրի վերլուծությունը ցույց է տալիս ձախակողմյան բնութագիր, նախագեներատիվ փուլի առանձնյակների գերակշռողության առկայությամբ: Նախագեներատիվ փուլի առանձնյակների բացակայությունը և, սուբսենիլ և սենիլային խմբերի բավական բարձր տոկոսը, մեր կարծիքով, վկայում են ձմռան շրջանում սածիլների ոչնչացմամբ, ինչը կապված է բավարար ձյան ծածկույթի բացակայության հետ, որն անհրաժեշտ է վերականգնման բողբոջներին ձմռանը ցրտից պաշտպանվելու համար:
Հղումներ
Антонин В., Котлаба Ф., Клузак З., Остры В., Шкуб¬ла П., Веселы И. 2009. Грибы. Большая энциклопедия. Прага: ЗАО Изд. Дом Ридерз Дайджест. 368 с.
Горленко М. В., Бондарцева М. А., Гарибова Л. В., Сидорова И. И., Сизова Т. П. Грибы СССР. 1980. М.: Мысль. 303 с.
Махатадзе Л. Б. 1966. Леса Армянской ССР // Леса СССР, 3. Москва. 412-454.
Методы изучения лесных сообществ. 2002. Изд-во: СПб НИИХимии СПбГУ. 240 с.
Мулкиджанян Я. И. 1961. Еще об одном реликтовом островке флоры Малого Кавказа // Изв. АН Арм. ССР, 14, 3:71-76.
Нешатаев В. Ю. 2001. Проект Всероссийского кодек¬са фитоценологической номенклатуры // Расти-тельность России, 1. 62-70. СПб.
Нешатаев Ю. Н. 1987. Методы анализа геоботанических материалов. Л.192 с.
Работнов Т. А. 1983. Фитоценология. М.: 296 с.
Смирнова О. В., Заугольнова Л. Б., Ермакова И. М. и др. 1976. Ценопопуляции растений (основные по¬нятия и структура). М.: 217с.
Соколов С. Я., Связева О. А., Кубли В. А., Скворцов А. К., Грудзинский И. А., Огуреева Г. Н. 1977. Ареалы деревьев и кустарников СССР. Л.: Наука. Т. 1. 164 с.
Тахтаджян А. Л (ред.). 1962. Флора Армении, 4. Ере¬ван. 433 c.
Тахтаджян А. Л. (ред.). 2003. Конспект флоры Кавка¬за, 1. СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та. 204 с.
Тахтаджян А. Л. (ред.). 2006. Конспект флоры Кавка¬за, 2. СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та. 467 с.
Тахтаджян А. Л. (ред.). 2008. Конспект флоры Кавка¬за: 3, 1. СПб.; М.: Товарищество научных изданий КМК. 469 с.
Тахтаджян А. Л. (ред.). 2012. Конспект флоры Кавка¬за: 3, 2. СПб.; М.: Товарищество научных изданий КМК. 623 с.
Тер-Газарян К. А. 1988. К вопросу генезиса лесной растительности Армении // Биолог. журн. Армении, 41,8: 715.
Туниев Б. С., Тимухин И. Н., Алиев Х. У. 2016. Хмелеграб обыкновенный (Ostrya carpinifolia, Betulaceae) живое ископаемое Армении // Бот. вестник Кавказа, 4: 43-50.
Ярошенко Г. Д. 1962. Буковые леса Армении. Ереван. 179 с.
